وای اگـــر سفــــله شــود معتــبر
میشود ازخویـش وخــدا بـی خبر
ســفله به جایی چـورسـد،میشود
مایه ی رســوایی وبــس دردسر
عــلم فـلاطـــون اگــر آمــوزد او
باز سفــــــیه است ونـــدارد ثمر
گرچه بود بار کــتابـش بـــدوش
یَحـــمِلُ اســفار بــود مثــل خـــر
هِــر نـــتوانـد که شـناســـد ز بِر
چــونکه نـــدارد زمعـــارف خبر
قندوقـروت است بــــرایش یکی
زهــرهـلاهــل بــــود اورا شکر
هرچه بخوانیش تویاسین بگوش
کلّه ی پوکش نپــــذ یـــــرد اثـــر
سفله چودیوارخرابه است وبس
تکیه مکن ای دل غــا فل،حـــذر