اگر چه پیش چشــــمان تو زشــتم

همینم،هرچه هستم، او سرشتــــم

به سُخره از چه گیری زشتـیم را؟

که خــطاط ازل خود ،این نوشــتم

اگــر چه صــورت زیـبــا نــــدارم

ولی خوش سیرت ونیکوسرشـتم

مــرا با معــرفت ممتــاز کــرد نـد

وگــرنه صورتی از خاک وخشتم

مرا زیبا یی صورت چه حا صـل؟

که زشتیّ ِعـمل راند از بهشــتم!

نکـــرد م طـــاعــت لازم خـــدارا

نچیــدم حا صـلی نیکـو ز کشـتم