گه به لبخــــــندی مجـابـم می کنی
گه به ترفــــندی جـــوابم می کنی

گه به وصل خویش میخـوانی مرا
هی به وعده خام وخوابم می کنی

گاه می آیــی به غمــزه پـیش من
مست و مدهوش وخرابم می کنی

باز چون آهــو زچشــمم می رمی
و زغم هجــرت عـــذابـم می کنی

من نمی دانــم دراین بازار عشق
با چه معــــیاری حسـابم می کنی

گر نه ای ای بی وفا، لیلای من!
پس چرا مجنون خطابم می کنی؟

با چنین رفــتار نا مــوزون خود
آخر از عشــقت کــبابـم می کنی

در تب عشق تومی سوزم هنوز
تا به کی چون شمع آبم می کنی؟