به خـدا مهــر تو هـرگـز نرود ازدل من

مگرآن دم که شود خاک لحد منزل من

 دل من اینهـمه که میـل وصـال تو کـند

 توچرا یکصـدمش نیست دلت مایل من

دلم ازغصه ی دوری توخون گشـته بیا

که مبـادا غــم هجـــرتو شـود قــاتل 

شـودآیا که به پایان شب هجــران آید؟

باز آیی ونشــــینی به کـــــنار دل من

چه کنم جزکه بسوزم زفـراقت،شب وروز

که شدازعشق تواین دردفراق حاصـل من

بود امید به لطف وکــرم خالـق عشـق

که دگــربار وصـال تـوشــود شامـل من

یامــرا دردلــت بــده راهــی         یا بیا ازدلـــم بـرو بــیرون

یا کمی دل بده به مجــنونت         یا بگیرعشقت ازدل مجنون

عشق تو می کشد مـرا آخر         بـد به دام غـمــت گرفــتارم

روز گـارم سیاه شـد ازبس          ازغـمـت با خــودم کلنجارم

سالها،روزوشب،دم وساعت        غــرق فکــروخـیال توهستم

می سرایم فقط به عشـق تو        کـــاردیگـــرنیــایـد ازدسـتم

با دل زارمن  مـــــدارا کن         اینقـــدرسنگـدل چـرا باشــی؟

جـــای دوری نمـیرود والله         گــرکـمی هم به فکرما باشی

بی وفا رسم عاشقی این نیست        بس کن این قهرونازبی جارا

چیـز دیگر نمانده از عـمرم        بــازآ تـا نکشـــــته ای مارا