انتــــظارت می کـشم       تا بیــا یــی ماه من

چشــــم بر راه تـوام       دلـــبر دلـخــواه من

درد هجران می کشد       عــاشــق زار تـورا

کی دوباره می شوی       همـدل وهـمـراه من

آخـــر ای آرام جـان        کی میـــا یی دربـرم

تا بشو یی گرد غـم        از دل پــــــر آه من

دیگـــــرآزار دلــــم        بس کن ای نا مهربان

باز آی وچــاره کن        این غــم جانکـاه من

بی خیالی تا به کی؟       بی وفا یی تا کجـــا؟

منکه مردم ازغمت        چاره ای ای ماه من

کیست تا عـشق مرا برتوگـواهی بدهد

 به دلت مهــر مـرا قــدر گــیاهی بدهد

یا خدا مهـــر تورا از دل مــن دور کند

یا مرا هــم به دل سنگ تو راهی بدهد

یا بگــیرد تب وتاب از دل بی تاب مرا

یا به دل بیش ازین سوزی وآهی بدهد

یامراکـشـته ی عـشـق و زغـم آزاد کند

یا مرا درکـنف خـویـــش پنـــاهی بدهد

عـشـق اگـرجـرم وگناه است تمنا دارم

که مراخالق عــشق اذن گـــناهی بدهد