آن یارکه هـرگـز نرود خـاطـرش از یاد

دیری است کزاوخاطرافـسرده نشد شاد

دیـری است ندارم خبـراز مونـس جانم

یارب نکـــند بـرده مــرا دلبـــرم از یاد

دیـری است که رفـت ازبــرم وبازنیامد

نگــرفـته تما ســی وپیـامـی نفــرستاد

هر چند که دور از نظــرم رفته ولیکن

هرگــز نرود از دلـم آن قــامت شمشاد

افـسوس که ایام وصالــش به سـرآمد

صدحیف که بین من واو فاصـله افتاد

گفتم به وصالش برسم دل بمراد است

با رفــتن او رفـت امیـــدم همـه بر باد