بجزازهوای کویت به ســـرم هــوا نباشد
بجـزازلقــــای رویت هــوسی مرا نباشد

توچنان بدل نشستی وبدیده نقــش بستی
که نظر به غـــیر روی تو مرا روانباشد

هـمه مـیل وآرزویـم که مرا تـو یارباشـی
توچنان که می نمایی نظـرت به ما نباشد

نه چنانکه مینمودی نه چنین که مینمایی
به خــدا که این مـرام و روش وفا نباشد

توچه سخـت بی وفایی،توبجان من بلایی
چو تــوئی بلای جانم غــمـم ازبلا نباشد

غـم عـشـق تو کمند ودل من اسیر دامت
چه کنم که دل زعـشقت نفسی جدا نباشد

نه توان دل بریــدن، نه تحـــمل جـــدایی
توبیا که جزبه وصلت دل من رضا نباشد