جـا نـا نمـــی دانی چها با ایــن دل ما می کنی

وقتی که پنهان ازنظرآن روی زیبــــا می کنی

باآنکه میدانی دلم خون گشته ازهجــــــران تو

دیگر شکیبایی چراازمن تقا ضــــا می کنــــی

ازهجر رویت ای صنم بیرون رود جان ازتـنم

دیوانه ی عشقت منم بامن چه سودا می کنی؟

عشـقت سـرشته باگلم مهرت نشـــسته دردلم

دیوانه ام یا عـا قلم  مشتم چرا وا می کنــــی

از عشـق توای دل ربا شـوری شده دردل بپا

آخر نمـی آیی چـــرا؟ امــروز و فردامی کنی

چشـمم بود هر دم به درتـا آنکه آیـی ازسفـر

دانم که آخر یک نظـــرهـم جانـب ما می کنی