قــد و بالای تو ســرو روان اسـت
رخ زیبــــــا ت ماه آسمــان اسـت
خـم زلفــت کمـــند ودام دلهــا ست
مژه تیراست وابرویت کمـان است
دو چشمان سیاهت چشمه ی فیض
نگاهت دلنـــــواز و مهـربان است
تمام آئیــــــنه ی حســــن وکمـالی
کجا مثـل تو دیگر درجهــان است
نگنجد شــرح اوصا فـت درابیـات
قلم درمانـده از شرح وبـیان است
به هر محفـل شنـــیدم ازتو نامـی
به هرجا ذکر نامت برزبان اسـت
ولی با این همـه حسن وملاحــت
هنوزازچشم من رویت نهان است
بیا کـزآتـش هجـرانت ای دوست
درون سینه ام آتـش فشـان است

درکمـــند زلــف مشکیـــنت گـــرفـــتارم هنوز
وان دوچشم مست جـادو را خــریــدارم هنوز
نرگس شـهلای تو دیـدم ز خــود بیــخود شدم
دلبرا من کشـــته ی آن چشـــم خمـــّارم هـنوز
عشق توازدل قرارم برد وازســرعقل وهوش
مست مست از باده ی عشق تو دلــدارم هنوز
برســربـازار عشـــقت جـا نـم آوردم مطـــاع
با مطــاع جـــان تــورا گـــرمیّ بـازارم هنوز
زآتش عشــقت ببیــن افـــتاده بر جــانم شــرر
می دهـی باعشــق ســوزان خــودآزارم هنوز
برده ای دین ودل ازمن پس دگــرجانم مگیر
گوشه ی چشمی که ازهجر تو بیــمارم هنوز

به چشمان ســیه کـردی اســیرم
به مژگان می زنی هرلحظه تیرم
به تـارزلــف در بنـــدم کشـــیدی
اسیــــر دام عشـقـت ناگـــزیــرم
تودرعاشــق کـشی همــتا نداری
و من درعشــق بازی بی نظـیرم
چـنان در دیــده و دل جا گــرفتی
(که یاد خویش گم شداز ضمیرم)
ببین عشقت چه آورده به روزم!
که درعـین جـوانـی کـرده پیــرم
به شوق وصل تودل زنــده دارم
اگـر لطــفی کــنی مــنّت پذیـــرم
دل آرامـم ،دل ازتــو گــیرد آرام
بیا تا از غــم عشــقت نمیــــرم

دگـرازعشـــق دردلهــا اثــرنـــیست
زعشق وعاشقی دیگرخــبرنیـــست
مگردلهای عاشــق پیـــشه مـردند؟!
که شورعاشـقی کس رابه سرنیست
کجا شـدعـا شقــان را شـور شیرین
مگرفرهاد دراین بــــوم وبــرنیست؟
ز نـای بـــی ســـتون آوا نــــیا یــــد
طنین تــیشه درکــوه وکمــر نـــیست
سراغ کوی لیــلی ازکـه پـرســـــیم؟
که مجنون را ازین وادی گذرنیست
نه لیلایی ،نه مجــنونی ،نه عشقی!
کسی همراه دل دراین ســفر نیست
کشیدم درد هجـــرانی من ازعـشـق
که شرحـش این کلام مختصرنیست