به زیبایی کسی مثل شما نیست
اگر باشد برای چشــم ما نیست
بغـــیر از دیـــدن روی تو ولله
بسرما را دگرمیل وهوا نیست

به کنج دل نشسته تیر عشـقت
بود بر گردنم زنجیـــرعشــقت
بیاکز عشق تو بیچـــاره گشتم
ندانم چون کنم تدبیـرعشـــقت

دلم از داغ عشــقت پاره پاره
مکش دامن مگیرازمن کناره
بیا جاناکه جان ریــزم بپایت
توکل برخـــدا بی استخـــاره

دلم شد تیــرعـشــقت را نشانه
به سینه مانده داغــت جاودانه
چنان می ســوزم ازداغ فراقت
که آتــش می کــشدازدل زبانه

غــم هجــرت بود داغ دل من
شود وصل توحل مشکل من
خداهــرگزنیـارد آنکه روزی
غـم هجـرتوگــردد قــاتل من

کمـــند زلـف تــودام دل من
رهایی ازکمندت مشکل من
تمام آرزویـم این که روزی
سرکـوی توباشـد منزل من

غم عشقت به جانم ریشه کرده
مرا فــارغ زهــراندیشــه کرده
مگرعشــق تو دارد قصد جانم
که آزاردلــــم را پیــــشه کـرده

غم عشـقت به جانم خانه کرده
چــومرغی دردل من لانه کرده
دلـم ویــرانه وعشق تو مرغی
که منــزل دردل ویـــرانه کرده

چودادی گوشه ی چشمت نشانم
زدی با تیــر مــژگانت به جــانم
زبـرق آن نگاه آتـــــش افـــروز
زدی آتــش به مغــز استخــوانم